alfabet łaciński

alfabet łaciński, zwany także alfabetem Rzymskim, najczęściej używany system alfabetycznego pisania na świecie, standardowy skrypt języka angielskiego i języków większości Europy i obszarów zasiedlonych przez Europejczyków. Rozwinął się z alfabetu etruskiego w pewnym czasie przed 600 pne, można go prześledzić poprzez Skrypty etruskie, greckie i fenickie do północnego alfabetu semickiego używanego w Syrii i Palestynie około 1100 pne. Najwcześniejsza inskrypcja w alfabecie łacińskim pojawia się na kości strzałkowej Praeneste, szpilce płaszcza pochodzącej z około VII wieku pne, która brzmi: „MANIOS MED FHEFHAKED NUMASIOI” (w klasycznej łacinie: „Manius me fecit Numerio”, co oznacza „Manius uczynił mnie dla Numeriusa”). Niewiele później datowany jest pionowy napis na małym filarze na Forum Romanum, a napis Duenos na wazie znalezionej w pobliżu Kwirynału (wzgórza w Rzymie) prawdopodobnie pochodzi z VI wieku p. n. e. Chociaż eksperci nie zgadzają się co do datowania tych obiektów, inskrypcje są powszechnie uważane za najstarsze zachowane przykłady alfabetu łacińskiego.

Britannica Quiz

How We Write Quiz

niezależnie od tego, czy jest to Szekspir, czy Stephen King, prawdopodobnie wiele wiesz o swoim ulubionym pisarzu. Ale co z tym, jak powstały systemy pisania? Rozwiąż ten quiz, aby się dowiedzieć.

Klasyczny alfabet łaciński składał się z 23 liter, z których 21 pochodzi z alfabetu etruskiego. W średniowieczu litera I została zróżnicowana na I I J oraz V Na U, V i W, tworząc alfabet odpowiednika współczesnego angielskiego z 26 literami. Niektóre języki europejskie używające obecnie alfabetu łacińskiego nie używają liter K i W, a niektóre dodają dodatkowe litery (zwykle standardowe litery łacińskie z dodanymi znakami diakrytycznymi lub czasami pary liter czytane jako jeden dźwięk).

w czasach starożytnych rzymskich istniały dwa główne typy pisma łacińskiego, wielkie litery i kursywa. Istniały również odmiany pisma, które mieszały się wielkimi literami i kursywą lub półkursywnymi literami; łaciński skrypt uncjalny rozwinął się z takiej mieszanej formy w III wieku n. e. W średniowieczu powstało wiele różnych łacińskich skryptów z form kapitalnych, kursywnych i uncjalnych. Okrągłe „humanistyczne” pismo, używane do kopiowania książek, oraz bardziej kanciasty skrypt kursywny, używany do celów prawnych i handlowych w XV-wiecznych Włoszech, dały początek odpowiednio rzymskim i kursywnym krojom pisma używanym obecnie w druku.

tabela przedstawia alfabet łaciński.